Espresso
‘Wat mag het zijn?’
De serveerster staat verveeld kauwgom kauwend aan zijn tafeltje.
‘Espresso graag. Een dubbele.’
Hij kijkt haar na. Ze heeft mooie billen. Rond, stevig.
Hij pakt zijn iPhone, en vlak voordat het schermpje oplicht, ziet hij nog net zijn gezicht weerspiegeld in het glas. Nee, hij is bepaald geen George Clooney. Dan had ze wel anders aan zijn tafeltje gestaan. Blozend, met een verlegen glimlach een blonde haarlok uit haar gezicht vegend, hadden haar ogen de zijne gekruist, smekend om zijn aandacht, zijn goedkeuring, zijn verlangen. En ze zou, terugkomend met zijn koffie, haar lippen felrood gestift hebben, helemaal voor hem. Ze zou...
‘Alstublieft.’
Zijn espresso. Hij kijkt op om haar te bedanken. Ze heeft felroodgestifte lippen.